… Patroonhulzen van geel koper van een schietvereniging, wordt voor Pol bewaard. Een 'looike', een soort arrenslee om boodschappen met paard mee te vervoeren als het gesneeuwd h…

Pol laat op zijn erf ijzer zien waar hij in handelt en wat hij verkoopt. Hij haalt er zelf aluminium en koper af en scheidt het. GVR (Groninger V.O.P. Recycling) in Groningen koopt dat weer van hem en vandaar gaat het naar Duitsland. Pol heeft ook veel oude spullen, boerengereedschap bijvoorbeeld in de schuur. Het hangt aan een muur en Pol vertelt wat het allemaal is Pol laat nog wat oude machines zien en de kop-van-jut van zijn grootvader. De stal ligt vol met spullen. Voor sommigen is het misschien rotzooi, maar voor Pol heeft het wel een waarde. Zoals een Lister aandrijving motor uit 1920, die hij toont. Het is een van zijn meest dierbare apparaten en het doet het nog steeds. Pol wijst nog meer gereedschap aan waarbij hij de functie uitlegt: een ‘pommerits’ (spelling onzeker) waarmee je loof van suikerbiet haalt en ze kunt rooien, een hooischoffel, een ‘piepeboor’ voor drainage, een hooizaag, een koolzaadtrommel om koolzaad mee te zaaien en een bietentang om suikerbieten mee te rooien. Daarnaast nog diverse schoffels en schoppen, vlasbreker, zodensnijder, bonenpoter en aardappelpootstok. Het gereedschap is allemaal met lijnolie behandeld. Pol laat de werking van de bonenpoter en een graszodensnijder zien. En een 'bilhoamer' om molenstenen mee te schrapen. Pol laat nog een pootstok zien, een koolgaffel en een karnton met polsstok om boter mee te karnen. Ook staat er een gerestaureerde bakkerswagen van bakkerij W. Huizinga uit Baflo in zijn schuur. Een loden waterpomp die vroeger in boerderijen werd gebruikt. Een bak met los koper en een houten boerenwagen uit 1919 waarmee Pol nog wel eens meedoet met ringsteken. Hij heeft hij er ook wel eens een originaliteitsprijs mee gewonnen. Patroonhulzen van geel koper van een schietvereniging, wordt voor Pol bewaard. Een 'looike', een soort arrenslee om boodschappen met paard mee te vervoeren als het gesneeuwd had. En nog meer koper (ontmantelde expansievaten).

Klaas Pol uit Wehe-den-Hoorn, is geboren op 18 december 1943. Hij is afkomstig uit arbeidersgezin met tien kinderen. Pols vader is altijd la……

Klaas Pol uit Wehe-den-Hoorn, is geboren op 18 december 1943. Hij is afkomstig uit arbeidersgezin met tien kinderen. Pols vader is altijd landarbeider geweest. Ze hadden het vroeger thuis niet ruim, maar honger hebben ze niet geleden. Op school voelde hij zich wel wat achtergesteld. Bijvoorbeeld omdat ze in kleren van anderen liepen. Daar werd hij dan wel mee gepest. Er waren wel meer grote gezinnen in het dorp die ook arm waren. Tien kinderen was wel veel, maar ook wel gezellig. Ze sliepen bij elkaar, in de bedstee en op zolder. Een beetje behelpen, maar zo ging dat. Heel anders dan nu. Eens in de week haalden ze een stukje vlees bij de slager en daar moesten ze de hele week mee doen. Vader had daarnaast een klein moestuintje. Pol vertelt dat hij vroeger als kind liever bij een ander was. Zo was hij altijd bij een oudijzer boer die hem heeft leren melken. Pol hielp hem op twaalfjarige leeftijd voor hij naar school ging met melken. en 's middags na school weer. Ook haalde hij oud ijzer en slachtkippen op in de omgeving. Die werden gewogen en verkocht op het Kattendiep en Damsterdiep in Groningen en later Marum. Een goede kip bracht vijf gulden op, dat was een goede prijs. Tegenwoordig willen ze dat soort kippen niet meer. Pol eet zelf overigens nooit kip. Van die man ontving hij geen geld, wel kreeg hij toen hij ongeveer dertien was een koe van hem, waarvan hij de melk mocht verkopen aan de melkfabriek in Wehe-den-Hoorn. Zo is hij begonnen als ondernemer.

Pol heeft altijd een fascinatie gehad voor oudijzerhandel. Vrij en avontuurlijk. Op vijftienjarige leeftijd begon hij voor zichzelf, met twe……

Pol heeft altijd een fascinatie gehad voor oudijzerhandel. Vrij en avontuurlijk. Op vijftienjarige leeftijd begon hij voor zichzelf, met twee koeien die hij 's morgens molk en met transportfiets, fietskar en een tractor ging hij op weg om oudijzer te verzamelen. Eens in de week kwam een groothandelaar, Medema, uit Uithuizen, die haalde het ijzer op. Vroeger was alles geld waard en veel werd bewaard. Zo ook oudijzer. In Wehe-den-Hoorn waren er drie. En in de dorpen in de omgeving ook. Ze zijn allemaal verdwenen, op een na: Pol. Pol vertelt dat hij bij de boeren langs ging en vroeg of ze nog iets hadden liggen.

Vodden haalde Pol ook op. En wol. Dit verkocht hij dan weer. Groothandel Medema haalde dat op en verkocht dat ook weer door. Doodgeboren l……

Vodden haalde Pol ook op. En wol. Dit verkocht hij dan weer. Groothandel Medema haalde dat op en verkocht dat ook weer door. Doodgeboren lammetjes haalde Pol ook op. Die werden gevild, de vellen gedroogd en verkocht in de stad. Zeemleer werd en wordt daar van gemaakt. Tegenwoordig slacht Pol nog wel eens een konijn of een haas. Voor het vlees, vroeger voor het vel, maar dat levert nu eigenlijk niets meer op. In ijzer, lood, koper en zink handelt Pol nog wel. Hij maakte vroeger lange dagen. 's Ochtends om half zes begon hij met melken en s' middags op half vijf. Om zes uur was hij klaar. Tussendoor handelde hij. Hij is altijd geregistreerd geweest, eerst bij Kamer van Koophandel en moest recentelijk eigenlijk ook een cursus volgen voor de VIHB (vakdiploma afvalstoffen). Hier kreeg hij vrijstelling van uiteindelijk, omdat hij er al zolang in werkte. De vrijheid van vroeger is er niet meer constateert Pol. Er zijn allemaal regeltjes die het werk moeilijk maken.

Met de handel in vodden is Pol een jaar of vijftien geleden gestopt. Je hebt nu ook containers voor oude kleren. De handel in vellen en kipp……

Met de handel in vodden is Pol een jaar of vijftien geleden gestopt. Je hebt nu ook containers voor oude kleren. De handel in vellen en kippen is er ook niet meer. Pol haalde vroeger alles op wat voor hem enige waarde had. Koper, lood en zink waren het beste. IJzer ook wel en rotzooi hoefde hij niet. Hij verzamelde tot hij een aardige hoeveelheid had en dat verkocht hij dan weer. Petroleum verkocht Pol ook aan de deur in de buurt. Dat werd minder toen er gas kwam. Pol had een vaste route langs de deuren in het dorp. Mensen zetten een kan buiten en betaalden hem contant. De petroleum werd gebruikt om in petroleumstellen op te koken. Sommigen doen dat nog, omdat ze het lekkerder vinden, maar of dat zo is weet Pol niet. Hij gaat nu niet zomaar meer langs voor zijn handel, maar wordt gebeld. Pol doet dus alleen in metaal momenteel. Zijn werkgebied loopt van Zoutkamp tot Roodeschool, aan de andere kant van het Reitdiep komt hij eigenlijk niet.

…Die waren allemaal geld waard, niet veel, maar toch. Het werd allemaal hergebruikt. In zekere zin was men veel milieubewuster dan nu.Paardenhaar was ook geld waard. Een ons pa…

De opa van Pol verkocht vis en groente langs de deur. Ook was hij kermisreiziger die met kop-van-jut rondreisde. Tevens had hij een soort koekhakblok ter vermaak. Die kop-van-jut gebruikt Pol soms nog wel bij speciale gelegenheden. Pol heeft ook nog een draaiorgel waar hij ook nog wel ergens mee naar toe gaat, al is dat meer hobby dan handel. De mooie handel van vroeger bestaat volgens Pol niet meer. De zakken waar kunstmest in zat of kapotte jutezakken. Die waren allemaal geld waard, niet veel, maar toch. Het werd allemaal hergebruikt. In zekere zin was men veel milieubewuster dan nu.Paardenhaar was ook geld waard. Een ons paardenhaar bracht zes gulden op. Daar werden borstels van gemaakt of ze werden in kostuums verwerkt. Afgedankte vloerkleden werden ook weer gebruikt. Witte fietsbanden waren ook geld waar, zwarte fietsbanden niet. Je wist volgens Pol gewoon wel of iets waard was. Dat is heel anders nu.

Pol vertelt over een man waar hij vroeger eens met petroleum kwam. Die man had z'n kunstgebit laten repareren, maar het ding paste hem niet ……

Pol vertelt over een man waar hij vroeger eens met petroleum kwam. Die man had z'n kunstgebit laten repareren, maar het ding paste hem niet meer. Op dat moment stopte er een auto van de firma die het gebit had gemaakt. Ze hadden zich vergist. De man had het kunstgebit van een vrouw uit Houwerzijl, in plaats van dat van hem uit Schouwerzijl. Pol kwam bij de mensen thuis, dus maakte hij van alles mee. Zoals een veekoopman die bij een boer in Kloosterburen kwam om een koe te kopen. De prijs was echter te hoog. De veekoopman stuurde een ander, ook zonder resultaat. De koopman stuurde een derde die daarop verkondigde dat het een hele dikke koe was, wel duizend pond. Hij vroeg naar de prijs per pond aan de boer en kocht terstond het beest. Maar eerst moest het dier nog even gewogen worden. Op de weegbrug bleek de koe vervolgens nog geen vijfhonderd pond te wegen. Dus daarmee lag de prijs opeens ook een stuk lager. Pol heeft ook wel iets meegemaakt. Hij betrapte een dief op heterdaad op zijn erf. Die is daar ook voor veroordeeld, maar veel wil hij er verder niet over vertellen.

Buiten op het erf achter de schuur loopt Pol langs bakken en containers met aluminium, elektra, roestvrij staal, zink en kabels. Pol sorteer……

Buiten op het erf achter de schuur loopt Pol langs bakken en containers met aluminium, elektra, roestvrij staal, zink en kabels. Pol sorteert en scheidt het. Het brengt allemaal wat geld op.