Interview met Jean Paul Franssens, dichter, schrijver, schilder. Opening van zijn expositie. Legt uit dat de schilderijen een verbinding hebben met het schrijven: het komt uit dez…

Interview met Jean Paul Franssens, dichter, schrijver, schilder. Opening van zijn expositie. Legt uit dat de schilderijen een verbinding hebben met het schrijven: het komt uit dezelfde man. Leest fragmenten voor als voorbeelden van wisselwerking, schrijven-schilderen. Leest een fragment voor uit een brief aan Henk Hofland over een beklemmende ervaring in Amsterdam (er dreef een lijk in de gracht), die een inspiratiebron vormde voor vele tekeningen en twee schilderijen. Ook leest hij het gedicht voor Oefening voor in het Groninger landschap met Henri de Wolf. Jean Paul was in zijn jeugd bevriend met Henri de Wolf en schreef begin jaren tachtig dit gedicht voor hem. Om de opening te besluiten met een vrolijker, onstuimiger stukje leest hij een verhaaltje voor uit literair tijdschrift De Revisor over een droom die hij had: ‘Het schilderij’.

Zwart beeld

Zwart beeld

Teun Jan Zanen, FNV-vakbondsman, politicus, vriend van Henri de Wolf. Hij vertelt dat hij Henri voor het eerst heeft gezien tijdens een grote Cuba-avond met wel duizend aanwezige…

Teun Jan Zanen, FNV-vakbondsman, politicus, vriend van Henri de Wolf. Hij vertelt dat hij Henri voor het eerst heeft gezien tijdens een grote Cuba-avond met wel duizend aanwezigen in De Harmonie. Daar kwamen allerlei corifeeën die te maken hadden met Cuba, zoals Harry Mulisch. Henri was de grote organisator daarvan. Dit speelt zich rond 1967 af.  In 1968 leerde Zanen hem beter kennen. Ze waren betrokken bij de PSP. De 1 Mei-manifestatie in 1968 was het hoogtepunt in Duitsland voor de SDS, de Duitse socialistische studenten. Henri reed naar Berlijn om er de studentenleiders op te halen. Het werd een roemruchte demonstratie, die uiteengeslagen werd bij het station. Later kwam Teun Jan Zanen zeer vaak bij Henri op bezoek.  Henri stimuleerde hem politiek. Ze deden veel samen. Henri bruiste van de ideeën, waarvan sommige werden opgepakt door anderen.  Als Zanen Henri zou moeten beschrijven: een man met een intuďtief gevoel voor beweging, voor maatschappelijk levendige dingen. Henri begon bij D66, dat aanvankelijk erg vernieuwend leek.

Toen ging hij naar de PSP. Er was toen een conflict, waar Jan de Jong een rol in speelde, tussen mensen die een beetje meer revolutionaire opvatting hadden en de echte pacifisten.…

Toen ging hij naar de PSP. Er was toen een conflict, waar Jan de Jong een rol in speelde, tussen mensen die een beetje meer revolutionaire opvatting hadden en de echte pacifisten. De pacifisten verzamelden zich in de PSP.  Teun Jan Zanen zat toen in de studentenraad. (De U-raad). Samen traden ze toe tot de PSP, waar toen een bruisend perspectief in zat.

Later koos Henri voor de CPN, die toen stond voor een beweging, die veel losmaakte in Groningen. Maar Henri had ook gevoel voor wat er in Nederland mogelijk is aan internationali…

Later koos Henri voor de CPN, die toen stond voor een beweging, die veel losmaakte in Groningen. Maar Henri had ook gevoel voor wat er in Nederland mogelijk is aan internationalisme. Een beweging, die solidair was met andere landen, zoals Cuba en de USA. Ook de Vietnambeweging genereerde grote solidariteit met grote demonstraties. Later kwam Henri in actie voor Nicaragua. In dit soort zaken was Henri een centrale spil, met ideeën, vormgeving en debat. Ook met sociale actie stond Henri zijn mannetje. Tijdens de studentendemonstraties nam Henri het op voor de studenten. “Ik ben de maatschappij”. Ze organiseerden een politiek café en nodigden o.a. Laurens ten Cate en Raymond Westerling uit. Daar gebeurde aanvankelijk ontzettend veel. Henri zat ook in werklozencomitées, omstreeks 1975. Hij speelde een belangrijke rol bij de door de CPN geďnitieerde Volkscongressen. Henri ontwierp de gevelsteen in de muur van café De Beurs ter gelegenheid van 100 jaar sociaal-democratie. Ypke Gietema onthulde de gevelsteen in het bijzijn van Henri en Teun Jan.