…itkomt. Met zeven kon je hierbij de mate van fijnheid instellen. Mensen in de omgeving hadden allemaal wel een dier in huis, een koe, paard of varken. Voor die dieren en voor d…

Meneer ter Harkel is in 1927 geboren in Bellingwolde. Zijn vader had een molen, maar ook een boerenbedrijf met aardappels, graan en bieten. ´s Zomers gaf de molen niet veel werk, maar in de winter wel. Dan werd het voer gemalen voor de dieren die op stal stonden.Ter Harkel beschrijft de werking van de steenmolen die ze eerst hadden. Hierbij liggen twee molenstenen boven elkaar, waarvan de ene draait en de andere gesteld kan worden, het gemalen graan geschud wordt en via een mond in een zak glijdt. De hamermolen heeft een propeller waar als het ware hamers aan zitten die in het rond draaien en zo malen, waarbij het gemalene met een opening in een stortput uitkomt. Met zeven kon je hierbij de mate van fijnheid instellen. Mensen in de omgeving hadden allemaal wel een dier in huis, een koe, paard of varken. Voor die dieren en voor de bakker maalden ze en ook voor particulieren. Ter Harkels broer werkte eerst ook op de boerderij, maar ging toen elders aan de slag. Meneer is hier gebleven. Hij heeft wel een tijdje op een kantoor gewerkt, maar dat was niets voor hem. Hij werd tevens commissionair toen de opbrengsten van de boerderij tegenvielen. In de winter had hij daar wel wat werk aan. Graszaad, pootaardappelen en stro kocht en verkocht hij. Ter Harkel werkte veel voor handelaren en vaste afnemers. De strokartonfabrieken (in Hoogezand en Pekela) namen ook veel stro af, maar zijn later overgestapt op oud papier. Hij vond toen diverse alternatieve afnemers, maar het bleef altijd wel spannend of hij zijn spul voor een goede prijs kon verkopen. Anderzijds had Ter Harkel ook nog altijd zijn boerenbedrijf. Hij heeft altijd vrij en ongebonden willen en kunnen leven. Maar of hij het allemaal nog eens over zou willen doen? Nee zeker niet, hij heeft het achter de rug!